![]() |
Εκδότης: Μελάνι, Φεβρουάριος 2015 Συγγραφέας: Σοφία Σακελλαρίου ISBN13: 978-960-9530-97-2 ISBN: 960-9530-97-4 Σελίδες: 70 |
ΔΑΡΒΙΝΟΣΠροσαρμόζεται ο άθρωπος. Α! Ναι! Μεγάλη αλήθεια.Στη σωτήρια δεξιότητα της προσαρμογήςοφείλεται η επιβίωση, ο εξελιγμός του,η βαθμιαία ή αυτόματη εναρμόνισημε το περιβάλλον ‒ η εξαφάνιση μέσα σ’ αυτό.Έτσι, για παράδειγμα, κι εν τω κενώ της συντομίας,ο Στέφανος μετά το διαζύγιο και την απώλειατης θέσης εργασίας,έγινε η γάτα του ‒ η Φλέρυ, γάτα Αγκύρας.Το αφεντικό του Στέφανου έγινε αυτοκτονία.Οι εργαζόμενοι στην επιχείρηση του αυτόχειραέγιναν η χωρίς αποζημίωση απόλυσή τους,η διαμαρτυρία τους έγινε βουβά, έγιναν άνεργοιδιαρκείας,εσωτερικής διαμαρτυρίας,και με την ευκαιρία, άλλο παράδειγμα αυτό,ανάρμοστο μα κρατερό, σαν τον Διονύση,ο αριστερός γίνεται κάπως δεξιός,με πάντα εφικτή και την ανάποδη φορά,μα και το σύρε κι έλα,πράγμα που οι ειδικοί εξηγούνμε τη φυσική της επιβίωσης του επιτηδειότερουή με τη μηχανική των ρευστών.Η Αριστέα έγινε ένα με τον κλωβό της φάμπρικας,ειδικότερα το χέρι της ένα με τη μηχανη του κιμά.Ο Γιαννάκης έγινε ασφάλεια πυρόςκαι σ’ έξι μηνες προσαρμόστηκε εκ νέου,έγινε αντλία βενζίνης.Η Ανθούλα έγινε Sony Ericsson,ένα «δουλεύω και τις Κυριακές,μ’ αρέσει, με καλύπτει».Η Στέλλα έγινε σύζυγος μεγαλοξενοδόχου.Ο Τάκης το τραγούδι τουάσπρο πουκάμισο φορώ και μαύρο θα το βάψωκαι έπειτα καρκίνος.Ο Νίκος έγινε ο βασιλικόςπου η μάνα του τραγουδάει– «πού μου ‘φυγε ο γλυκός μου ο σγουρός βασιλικός μου;»Η μάνα του το μοιρολόι της.Ο Γιώργος έγινε το κελί του στην Αλικαρνασσό.Η Μαρία έγινε η κρύπτη της. Μια νόσος των χορδών της.Ο Λευτέρης έγινε 50.Εγώ το πηλίκο μου. Δεν σταματώ. Προσαρμόζομαι.Ξανά το διαιρώ.Πόσα τα πρόσωπά μου;Εσύ κάθε πρωί στις 7:30 η κάρτα των απεριορίστων διαδρομών.Μου πήρε χρόνια να αντιληφθώ τη σπουδαία φυσική διαδικασία.Τη δυναμική μεταβολή των οργανισμών.Για την επιβίωση.Για τον εξελυγμό.
ΛΟΦΟΣ ΣΤΡΕΦΗ
Οι απέναντι πολυκατοικίεςκαι των απέναντι οι απέναντιΤα μικρά παράθυρά τουςτη νύχτα φέγγουν ήσυχακίτρινακαντηλάκια σε κοιμητήριο
ΙΑΣΟΝΑΣ – ΠΕΡΑΜΟΣ
Μία μία βγάζει τις πέτρες από το πρόσωπο
Τις τραβάει υπομονετικά από τα μάτια,
τα μάγουλα, τα χείλη, το σαγόνι
Βρίσκει πως μοιάζουν με τα θραύσματα
στην άμμο,
ανάμεσα στα βότσαλα,
από σκόρπια υλικά, οικοδομικά,
σκελετούς ναυαγίων,
συντρίμμια,
γυαλιά, σπασμένα κλαδιά,
απορρίμματα,
που το αλάτι τα δένει
το κύμα τα λειαίνει
με τον καιρό γίνονται πέτρες